Stiefvader maakt een opmerking tegen een van haar jongens.  Doe eens niet zo kinderachtig jongen!

Het raakt haar recht in het hart.

Ze merkt dat ze dit niet leuk vindt van haar partner. “Zo praat je niet tegen een kind.”    

Ik vroeg haar:  “Wat als hij dit tegen zijn eigen zoon zou hebben gezegd?” 

Oh, dat maakt me niks uit.

Ze schiet in de lach, en zegt OH, WAT ERG!!

Een dynamiek die zo maar de kop opsteekt in een samengesteld gezin.  Als een stiefouder  zijn stiefkind corrigeert, dan ligt dit al snel heel gevoelig.  Het kind voelt zich hier heel ongemakkelijk bij, en de biologische ouder ook.  Als dit vaker gebeurt is de kans groot dat zo’n kind gaat roepen: “Maar jij bent mijn vader niet!”  Het is niet de rol van een stiefouder om de stiefkinderen te corrigeren. Dit is de rol van de biologische ouder.  Daarom is het erg belangrijk dat de biologische ouder meer voor zijn/haar  kinderen zorgt dan de stiefouder.  Natuurlijk is dit niet altijd mogelijk. Soms ben je nu eenmaal alleen met je stiefkinderen.  Als partners van elkaar weten hoe ze de kinderen groot willen brengen is dat een groot goed.  Te weten van elkaars waarden en normen,  van opvoedregels en huisregels.  Hier zit een grote overlap in en dat maakt het moeilijk. Om het leuk te houden onder een dak moeten alle gezinsleden aan de huisregels voldoen. Kinderen,  ouders en stiefouders.

 Jas aan de kapstok geldt dan dus voor iedereen. 

Met opvoedregels ligt dat anders. Ouders voeden op, en dat is iets anders dan huisregels handhaven. Opvoeden doe je voor de lange termijn.  Jij wil graag mooie volwassen mensen maken van jouw kinderen.  Als een kind van 12 jaar zegt: “Pa, doe mij ook een biertje, want jij drinkt er ook één! “ dan weten we allemaal dat we hierop ‘nee’ antwoorden.  Dit is duidelijk, maar in vele gevallen is het helemaal niet zo duidelijk.  Daarom is het erg belangrijk om te weten van elkaars waarden (waarom is die waarde zo belangrijk voor jou? ) en normen die we willen handhaven.

Waarden zijn voor de lange termijn en raken erg aan opvoeden.  Normen zijn er om de huisregels te handhaven, in het hier en nu. 

Een mooi ezelsbruggetje:  Stel dat je kids ooit gaan trouwen en jij leest je speech voor. Dan is het leuk om te refereren aan de jas die nooit aan de kapstok hing, en de schoenen die altijd rondslingerden.  (Dit waren de normen) maar je zegt niet graag: Nou, jongen, fijn dat je nog steeds geen respect hebt! (Waarden)